De ontwikkeling van Scrum en ook Agile; hoe weinig er over is van de oorspronkelijke functie. Van noodgreep naar een stabiele basis voor innovatie.
Scrum en Agile zijn niet zomaar methoden of een aanpak. Het gaat om een filosofie, een visie op de beste werkwijze. Weg van het traditionele blauwdruk-denken, maar door middel van sprints via een heel andere weg naar het doel.
Zowel Scrum als Agile zijn gebaseerd op leren door te doen. Of ‘See, Feel, Change’, in het Engels. Door kleine stapjes te nemen, met vallen en opstaan. En door daar doorlopend van te leren. Ontwikkeld in de ICT-wereld, maar ook daar buiten steeds vaker toegepast.
Scrum werd ontwikkeld om kostbare mislukte ICT-projecten te voorkomen. Inmiddels passen ook niet-ICT-organisaties het toe om sneller te innoveren. Hoe is die verandering ontstaan en hoe spelen ICT-organisaties daar op in?
De Scrum-filosofie vraagt om een Scrum-team. Dat is een multi-disciplinair team, waartoe de opdrachtgever, klant en gebruiker behoren. Samen doen zij korte sprints, om kort op de bal te blijven zitten. Ze maken proeftuinen en pilots van kleine concepten. Om de sprint af te ronden, feedback te geven en een nieuwe stap te plannen. Voor tijdige aanpassingen aan belangrijke concepten, voordat dit kostbare investeringen vergt.
Het Scrum-team doet een dagelijkse stand-up meeting. Dat was altijd al het geval, ook toen het nog een noodgreep was om kostbare investeringen in mislukte projecten te voorkomen. Hierbij worden 3 belangrijke kernvragen gesteld:
Die vragen zijn ook buiten de ICT-omgeving zeer geschikt. En ook bij andere dan mogelijk kostbare ICT-projecten. Daardoor is de filosofie uitgegroeid tot een krachtig wapen van veel organisaties om te innoveren. Waarbij ze kort op de bal zitten en voorkomen dat er teveel tijd gaat zitten in nadenken over mogelijke ontwikkelingen. In plaats daarvan maakt Scrum het mogelijk om veel sneller kleine resultaten te boeken. Om voorop te lopen qua ontwikkeling en steeds gebruik te maken van nieuw beschikbare kennis.
Scrum is allang niet alleen meer de noodgreep om kostbare investeringen in mislukte ICT-projecten te voorkomen. Zowel organisaties binnen de ICT als daar buiten maken er gretig gebruik van. Dat heeft vooral te maken met de belangrijke vorm van zelforganisatie, die zich breed laat toepassen.
Het team is bij Scrum zelf verantwoordelijk voor het resultaat, net als voor de planning, werkverdeling en bewaking van de voortgang. Er is een Scrum Master in het team aanwezig die geldt als een aanjager, maar de teamleden zijn zelf verantwoordelijk voor de voortgang. Ze geven elkaar veel feedback. Het team van Product Owners en ontwikkelaars beantwoordt samen de ‘wat’ en ‘hoe’-vraag van ontwikkelingen.
Iedere sprint wordt zichtbaar gemaakt op een ‘taskboard’, waarbij de teamleden zelf bepalen wie wat uitvoert en wanneer dat gebeurt. Na iedere sprint vindt er een evaluatie plaats, om de leerpunten vast te leggen en de volgende sprint nodig beter uit te voeren. Dit laatste heeft veel organisaties geïnspireerd om het te gebruiken als een methode om sneller te innoveren.
Met de opkomst van start-ups en nog meer platte organisaties is de kans groot dat Scrum de komende jaren alleen maar meer toegepast zal worden. Net als Agile werken, op basis van het Agile Manifesto. Het maakt de organisatie ‘lean’, om sneller te kunnen schakelen. Interessant voor ICT-organisaties die platter willen opereren en kostbare investeringen in mislukte ICT-projecten willen voorkomen. Net als voor andere organisaties die willen innoveren zonder de verkeerde richting in te schieten. Scrum en Agile zijn niet meer weg te denken. Niet uit de wereld van ICT en niet uit de wereld daar buiten.
Inhoud
